„In fact, yo havet un drolli somnie just nu,“ racontat un irlandeso. „Yo revat, que yo esset in Roma e visitat su Sanctitá, li Papa. Apen yo hat tappat sur li porta, quande il self apertet it. – „A, Pat, es it Vu, qui ha venit, o alqui altri?“ – „Advere, Vor honore, it es yo e nequi altri.“ – „Ples venir con me in li superior etage!“ il dit me. E ta esset un separat chambre, bellissim equipat, quel yo ne ha videt jamá. „Ples sider,“ dit su Sanctitá, „quo Vu vole?“ – Yo meditat durant un moment, e in fin yo dit: „Un glass de fort trinc.“ – „Deve it esser frigid o calid?“ – „Calid,“ yo respondet. E su Sanctitá departet por aportar li trinc, ma il esset absent tro long e interim yo avigilat me. Quam yo nu repenti, que yo ne hat petit le dar me it frigid.“
de Otto Weiss.
Pri un cose noi omni concorda: ne existe plu abominabil erras quam tis del altres.
It es sovente plu facil pardonar un injurie quel noi ha causat a un altrihom.
Li opinion de mani autor es acceptat del publica – quande il self ha abandonat it ja delong.
Mani nómina se idealist: proque il vole viver ne por, ma per un idé.
Un conosset patriot ha dit: „Yo ne comprende que alcun hom vole nascer quam extraniano.“
On posse tacer pro divers motives: anc pro to que on have necos a dir.
Homes (anc Vu ha certmen constatat it) have plu de témpore, quande illi vole alquicos de nos, quam quande noi vole alquicos de illi.
A un yun mann, qui fanfaronat pri su saventies, un old mann dit: „Vu es felici, qui vive ancor in ti etá, quande on save omnicos.“
Quam inprudent it vell esser, so noi vell dir a nor conossetes: „Yo have exact tant interesse por Vos quant Vu por me.“
Quande un hom di: „Un de nos erra,“ yo save strax, quam il allude.
Cermen Vu conosse ti person, qui quande on parla pri un altrihom, comensa strax parlar pri se self.
„Ples pardonar me, Senior,“ dit un tre serios apparent mann a un jolli hom, qui stat fumant un grand cigar sur li strada, „quant cigares Vu fuma in un die?“
„O,“ li response esset, „forsan quar o quin.“
„Quin cigares in un die fa triant quin in un semane, circa un cent quinant in un mensu, e plu quam mill ot cent in un annu. Ples supposir, que Vu vell har economisat omni ti moné, quel Vu ha espenset a tabac! Vu vell posser forsan esser li possessor de ti bell micri dom, quel Vu vide ci a levul.“
„Esque it es Vor, mi Senior?“
„O no, yo ne possede un dom.“
„Esque Vu save, de qui it es?“
„No.“
„It es mi!“
To quo yo time max mult, es li timore.
(Montaigne.)
Ti qui es fidel, conosse solmen li trivial láteres del amore. Solmen li ínfidel conosse li tragedies de it.
(Wilde.)
Existe international artistes qui nequande aprende un lingue perfect: illi es li nativ extranianos.
(Moszkowski.)
Li fanatisme es li sol fortie de vole quel anc li débiles e li íncertes posse manifestar.
(Nietzsche.)
Poc homes pensa, ma omnes vole haver opiniones.
(Berkeley.)
Un mann qui interprende viver per li favor del musas, yo vole dir, per su poetic talentes, appari me in alcun maniere quam un puella qui vive per su charmes.
(Schopenhauer.)
Dilettantes, dilettantes, talmen tis qui cultiva un scientie o un arte pro amore o joy pri it, pro lor delecte, es nominat con despecte de tis qui occupa se pri illi pro profit, proque les delecte solmen li moné, quel es gaсabil per to.
(Schopenhauer.)
In mani landes on have ti opinion: tri ásinos constitue junt un intelligent hom. Ma to es profundmen fals: pluri ásinos in concret fa li ásino in abstract, e it es un horribil animale.
(Grillparzer.)
Un solari systema es solmen un punctuat profil del mundan genie, ma un homan ocul es li miniatura del solari systema.
(Jean Paul.)
Durant mi viage a Stockholm yo visitat anc li natur-historic muséo e yo esset vermen impressionat per li granditá opressiv del skelete del antediluvian iguanodon. Benque yo conosset teoricmen li dimensiones e li grandore de ti prehistoric gigant, li realitá superat omni imaginationes. Li longore del caude es tam grand, que it ne have spacie in li grand sala, ma on ha devet divider it e posir li detra-parte parallel al skelete.
Su altess, li prince de S., intrat con mult grandess in li sala del iguanodon, ma bentost il esset un modest micri hom apu li coloss animalie. Un dama regardat li gigant e dit: „It es impossibil. Etsi un tal animal ha vivet, qualmen on posse saver su nómine?“
В предыдущих уроках мы уже знакомились с местоимениями.
Здесь они приводятся полностью:
| yo | я | tu | ты | noi | мы | vu | Вы (субьект) 1) |
| me | мне, меня | te | тебе, тебя | nos | нас | vos | Вас, Вам (объект) |
| il | он | illa | она | it | это | illi | они (субъект) |
| le | его, ему | la | её, ей | it | его | les | им, их (объект) |
| mi | мой | tu(i) | твой | su | свой |
| nor | наш | vor | ваш | lor | их |
| Возвратное местоимение: | Взаимное местоимние: | ||
| se | себя, -ся | unaltru | друг друга |
Примеры:
Замечание. После предлогов вместо субъектной формы используется объектная форма для me и te: con me, con te, con il или con le, con noi или con nos, и т. д.
1) В первые годы в Окцидентале говорили mi вместо yo (я), mu вместо mi (мой) и vo вместо vu (вы).
| ti | эта, этот | tal | такой, такое | to | то |
| tis | (nur Plur. subst.) | tales | (nur Plur. subst.) | tant | так много, так |
Если нужно уточнить „ближний“ и „дальний“ прибавляются ci (здесь) и ta (там) в общих случаях используется ti.
Примеры:
| qui? | кто? | quel? | который? | quo? | что? |
| quem? | кого? кому? | qual? | для чего? | quant? | сколько? |
Примеры:
Наиболее употребительные относительные местоимения quel (ед. число) и queles (мн. число). для людей также qui (ед. и мн.) для вещей и абстрактных quo (ед. число).
Примеры:
Неопределенные местоимения:
Примеры: